Hallo allemaal,

Het is weer tijd dat ik jullie een verhaaltje ga vertellen. Maar voordat ik met mijn verhaal begin wil ik iedereen die mijn ouders iets voor mij heeft meegegeven heel hartelijk bedanken. Ik heb ervan genoten! Nog ongeveer vier weken en dan is mijn tijd hier in Oeganda toch echt voorbij. Ik kijk er naar uit om veel van jullie binnenkort weer te zien en mijn verhalen gewoon op de bank, zonder schermpje ertussen te vertellen. Tegelijkertijd vind ik het ook erg jammer dit gekke land achter mij te laten. Ik heb het hier zo naar mijn zin gehad! Ik heb besloten ooit nog een keer terug te gaan naar Afrika om nog een paar maanden vrijwilligerswerk te gaan doen.

Waarschijnlijk hebben veel van jullie wel vernomen dat mijn telefoon in de nacht van oud en nieuw is gestolen in Kampala. Dit was echt zo’n moment dat ik even helemaal klaar was met Oeganda en het liefst meteen naar huis wilde vliegen. Maar ergens realiseerde ik mijzelf dat dit ook geen oplossing was geweest.  Nu ik twee weken verder ben en weer ben bijgekomen van alles ben ik heel blij dat ik ben gebleven. Ik weet dat het nogal materialistisch klinkt, maar als je  telefoon wordt gestolen in Afrika is dat toch wel erg zuur. Het gaat mij niet om de waarde van de telefoon, het was namelijk niet de nieuwste smartphone. Maar het feit dat iemand mijn telefoon heeft gestolen en dat ik daardoor al mijn wachtwoorden moest veranderen om ervoor te zorgen dat niemand in kon breken op mijn apps, vond ik erg vervelend.

Gelukkig heeft Michiel zijn oude smartphone meegenomen naar Oeganda waardoor ik weer te bereiken ben. Ook heb ik aangifte gedaan bij de politie zodat ik binnenkort, als ik terug ben in Nederland dit kan declareren bij mijn reisverzekering.

Het weekend na oud en nieuw zijn wij niet weg geweest uit het dorp. Omdat de laatste weken zijn ingegaan, wilden we even een weekendje geen geld uitgeven. Zaterdagochtend hebben wij de directe matatu naar Jinja genomen om even lekker te eten en te slapen in ons favoriete hostel. Vandaag is het maandag, en ik heb voor mijzelf besloten er nog een nachtje bij te boeken omdat ik mij morgen wil verdiepen in een vrijwilligersproject hier in Jinja. Het ziekenhuis verveelt mij namelijk en het lijkt mij leuk om een paar dagen met een ander project mee te kijken.

Gisteren zag ik op de boekenkast hier in het hostel een flyer hangen waarin mensen worden uitgenodigd vrijwilligerswerk te komen doen in een weeshuis voor kinderen. Voorwaarde is dat je als vrijwilliger minimaal één week meedraait. Klinkt als een ideaal plan wat mij betreft! Aanstaande donderdag zijn wij, samen met alle Nederlanders in Oeganda uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie op de Nederlandse ambassade in Kampala. Dat lijkt me zo leuk om mee te maken! En aangezien de nieuwjaarsreceptie pas in de avond plaatsvindt, heb ik de rest van de dag genoeg tijd om achterop de brommer de stad door te crossen en bij organisaties als Unicef en Oxfam langs te gaan met de vraag of ik wellicht een keer mee mag kijken. Geen idee of het überhaupt mogelijk is, maar niet geschoten is altijd mis.

Zaterdagavond zijn we opstap geweest en hebben we iets te diep in het glaasje gekeken. Het gevolg hiervan is dat wij gisteren heerlijk aan het zwembad, onder een palmboom lagen te relaxen met een fantastisch uitzicht op de Nijl. Heerlijk! En dan te bedenken dat het januari is! Verder heb ik wat gelezen en muziek geluisterd. Mochten jullie zin hebben in een lekker Afrikaans nummertje, dit is mijn favoriet: African beauty van Diamond Platnumz, Omarion.

Vandaag gaan we op ziekenbezoek bij een mevrouw die in de bediening werkt van ons favoriete restaurantje. Ze heeft iets met haar benen en ligt daardoor al een maand in het ziekenhuis. Verder wil ik nog even naar de markt om te genieten van alle kleuren en drukte daar en ik wil misschien een yogales volgen aan de oever van de Nijl.

Dat was het weer! Veel liefst uit Oeganda en tot snel.